بررسی رنگ و دلالتهای ان در شعر محمد الماغوط

رنگ جایگاه عظیمی در زندگی انسان دارد و بر معانی زیادی دلالت دارد. و همواره بر احساسات، عواطف و اذهان انسان تأثیر عمیق و فوق العاده ای بر جای گذاشته است. به سبب پیوند عمیقی که رنگ ها با احساسات و روان آدمی دارند، در عرصه ی ادبیات نیز توجه زیادی به آنها شده است. آمیختگی آثار شعرا و ادبا به رنگ نیز، خود گواهی بر این مدعاست. اساس کار محقق در این پژوهش برای تشخیص شخصیت محمد الماغوط شاعر معاصر سوریه، بر تست لوشر و خصوصاً این جمله ی اوست: انتخاب رنگ های اصلی توسط شخص در ردیف های اول نشانگر شخصیت متعادل اوست. و در مقیاس جزئی تر، مکان قرار گرفتن هر رنگ در جدول رنگ ها، غیر از اینکه به تحلیل شعر ماغوط کمک می کند، معرف دیگر ویژگی های شخصیتی او نیز می باشد. و در واقع علل متعادل یا نا متعادل بودن شخصیت وی را بازگو می کند. بر این اساس او به دلیل انتخاب رنگ های اصلی( قرمز، آبی، زرد و سبز) قبل از رنگ های فرعی، از شخصیتی نرمال و اجتماعی برخوردار است. شخصیتی تلاش گر که خواستار رابطه ی صمیمانه و محبت آمیز با دیگران در چارچوب صداقت و اعتماد است، تا احساس شادی و شعف کند. کسی که هر چند در کل از شرایط زندگی ناراضی است اما این مسئله باعث ناامیدی او نشده، چون که او در وجودش بلند همتی و امیدواری را با هم دارد و همین امر او را در کشف افق های جدید در زندگی کمک می کند. و او همیشه دیگران را نیز به امید و نیک اندیشی و تلاش دعوت می کرد. واژگان کلیدی: تحلیل روان شناسی، شعر ماغوط، لوشر، رنگ، ماغوط، معنای ساختاری.